שטייענדיג ערב יום טוב סוכות ווערט אויפגעוויקלט פארצייטישע זכרונות, שטייענדיג בעפאר די צוויי און זעכציגסטע יארטאג ווען עס האט פאסירט די שרעקליכע מארד אטאקע אויף הרב החסיד ר' בערל אייזדארפער ז"ל הי"ד, מחשובי עסקני היהדות החרדית ומראשי הקהלה ד'סאטמאר, וואס האט בשעתו אויפגעשאקלט דאס יהדות החרדית.
הרבני החסיד העסקן הדגול, איש חסד ורב פעלים מוה"ר בערל אייזדארפער זכרונו לברכה איז געווען א יליד דעברעצין, משחר נעוריו האט ער זיך מתדבק געווען צו מורו ורבו הגה"ק מסאטמאר זי"ע צו וועמען ער פלעגט פארן קיין סאטמאר, אלס אינגערמאן ווען ר' בערל איז אריין אין עולם המסחר האט ער זוכה געווען צו תורה וגדולה, מיט גרויסע נסים האט ער איבערגעלעבט די צווייטע וועלט מלחמה, און דערנאך ארויסגעקומען קיין אמעריקע וואו ער האט זיך ווידער געשטעלט לימין קדשו פון מורו ורבו הרה"ק מסאטמאר זי"ע, און שטארק ארויסגעהאלפן אויפצובויען די ממלכת התורה והיראה.
ר' בערל איז געווען אן ארויפגעקוקטער פערזאן, איש מכובד ונשוא פנים, אוהב ואהוב, מקובל על הבריות, מראשי הקהלה ונכבדיה, מעסקני המוסדות ונאמניה, איש אמונו של רבינו הקדוש זי"ע, ידיד נאמן לגדולי הרבנים, עושה חסד לאלפים, חכם ונבון ורב להושיע – ביז די ביטערע טאג ווען זיין גלאררייכע לעבן האט זיך אפגעהאקט אויף א האסטיגן טראגישן אופן אינמיטן אירע שענסטע צייטן.
געשעהן איז עס אין דעם ביטערן טאג יום א' חול המועד סוכות תשכ"ג ווען ר' בערל האט עוסק געווען אין א דבר מצוה צו העלפן די חשובע נייטרא ישיבה. געווען איז דאס ווען דער נייטרא רב, הגאון הצדיק כ"ק מרן רבי שלום משה הלוי אונגאר זצ"ל האט זיך פארבינדן צו ר' בערל, דערציילנדיג איבער די שווערע לאגע פון די נייטרא ישיבה, וויסנדיג אז דארטן קען מען געהאלפן ווערן.
רבי בערל האט מיט זיין גרויס אהבת התורה באלד גענומען א גרויסע סכום געלט און אריבערגעגאנגען צום נייטרא רב. אינמיטן די וועג איז אן אכזריות'דיגער גנב, א גוי אכזר ורוצח ימ"ש באפאלן דעם טייערן איש חסיד, און מיט א אייזערנע כלי משחית אים געשלאגן שרעקליכע קלעפ אויפן קאפ און צוגענומען די געלט. די קלעפ האבן ליידער בארירט זיין מח און ער איז אומגעפאלן אין א שווערן מצב.
די שאק און שוידער וואס דאס יהדות החרדית האט געהאט ווען מען האט געטראפן דעם באליבטן ר' בערל שוועבן בין מוות לחיים בעיצומו של חג איז אומבאשרייבליך; די שמחת החג איז גענצליך צערינען, גאנץ כלל ישראל האט איינגעריסן פאר זיין רפואה, און דריי טאג האט מען נישט אויפגעהערט איינרייסן, ביז די אראלים האבן באזיגט און ער איז ארויף אלס קרבן ציבור פארן כלל ישראל.
די לוויה פאר דעם איש חסיד ורודף חסד, איז פארגעקומען ביים אלטן סאטמארער בית המדרש ווי טויזנטער אידן האבן באוויינט די אבידה, מיט ווארעמע געפילן כלפי דעם באליבטן נפטר ע"ה. טראץ וואס די לויה איז געווען אום חול המועד האט מיט א הארציגע הספד אויפגעטראטן דער בארימטער פאלטישאנער רב, הגאון הצדיק רבי ישראל אברהם שטיין זצ"ל, וועלכער האט איבערגעגעבן די הוראה פונעם הייליגן רבי'ן מרן הקדוש מסאטמאר זי"ע, אז טראץ די יום טוב זאל מען מספיד זיין און באוויינען דעם טייערן איש ציבור וואס איז אזוי טראגיש אוועקגעריסן געווארן.
פון איבעראל האבן אידן געשטראמט צו די לוויה, די אלגעמיינע מידיא האט זיך באטייליגט ביי די לויה און א גרויסע אנוועזנהייט פון פאליטיש ערוויילטע זענען געקומען אויסדרוקן סימפאטיע מיטן גרויסן טראגעדיע.
די גואישע מידיא האט בשעתו באריכטעט איבער די צען טויזנט אידן ביי די היסטארישע לויה, זייענדיג די גרעסטע לויה פון יענע תקופה, און איבער די הימל שפאלטענדע בכיות און דמעות שליש וואס אידן האבן געלאזט ביי די לויה.
דער דעמאלסדיגער מעיאר לינזי האט אויך ארויסגעגעבן א סטעימטמענט אין זיין רעדע ווי ער האט באדויערט די פארלוסט און פארדאמט די מארד, דער מעיאר האט געזאגט אז ער האפט אז עס איז נישט קיין אנטיסעמיטישע אקט, נאר גלאט א קרימינאלע אקט און פרובירט צו בארוהיגן די אויפגעברויזטע געמיטער.
די טראגעדיע איז געווען א גרויסע סענזאציע, גאנץ וויליאמסבורג איז געווען אויף מיט די געעעניש, די פאליציי האט אויפגעשטעלט א קאמאנדע צענטער אינמיטן שטאט און פרובירט צו ווייזן אז מען טוט אלעס צו באשיצן די שטאט.
נאך די לווייה האבן טויזנטער אידן זיך פארזאמלט אין א פראטעסט אין פארנט פון די פאליציי סטאנציע צו פאדערן מער שוץ פארן ערליכן ציבור.
ר' בערל האט איבערגעלאזט נאך זיך א הערליכע דור פון שיינע משפחות, איבערהויפט זיין טייערער בן יחיד, הרבני החסיד המפואר הנגיד הנכבד, רודף צדקה וחסד ונודע במעשיו היקרים הר"ר אברהם יצחק אייזדארפער ע"ה, וועלכער איז געווען דער ריכטיגער הולך בדרך אבות, דער ממשיך דרך מיט די מעשי צדקה וחסד, עסקנות און מעשים טובים.
ידידים און מוקירי זכרו פון ר' בערל ע"ה לערנען משניות לע"נ און דערמאנען זיך אין דעם שופרא דבלי בארעא, תהא נשמתו צרורה בצרור החיים
